İstanbulluyum ben
İstanbullu
Kösele bir ayakkabı ayağımda
Sırtımda eski bir ceket
Ara sıra ekmek atıyorum martılara
Muşambadan bir baraka belki
Villaların arka bahçesine nazır
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta