Güvercinlerin gözüyle baktım âleme,
Beyhude dolanırmış cân; kahr-ı eleme...
Su lisânıyla konuşur, duyar isen dil;
Gönül... Ve dahi aşk imiş, sönmeyen kandil...
Ruhumda zamanı dindiren bu hissediş,
Yetiş ey cânânım gel... İmdâdıma yetiş!
Güvercinlerin gözüyle bak ve gör gönlü!
Gözlerinle nakşet, sevdân ile ör gönlü...
Kalbimin şahidi bu yorgun şadırvanlar,
İstanbul’u anlayan kalp, beni de anlar...
Güçer KafaKayıt Tarihi : 15.6.2006 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!