aşk İstanbul gibidir
kafan kalabalık başın döner
rengarenk bir dünya seni yedi kere imbikte süzer
anlarsın ki kapalı çarşıdır burası
girdiğin kapıyı sen seçersin
çıktığın kapı da seni seçer
Çamlıcada bulursun kendini bazen
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta