Yıl 1451,
İkinci Mehmet on dokuz yaşında henüz….
İkinci kez Osmanlı tahtında,
En delişmen çağında,
Tek bir şey duyar,
Tek bir şey görür,
Sadece İstanbul’u düşünür….
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
