İstanbul'un En Eski Meyhanesi

Her gece durmaksızın ağlıyorum
Kalbimden dökülüyor mısralar, yazıyorum
Dedem öldüğünden beri onu özlüyorum
Biz, mutlulukla savaş halindeyiz

Minik kalbim ölüme gün sayar
Yokluğunun matemi etrafımı sarar
Kader kartlarını sinsice karar
Biz, üzüntüyle kardeş gibiyiz

Atlılar düşmüşler peşime
Böyle hikayenin rastlanmadı benzerine, eşine
Dertlerim gürül gürüldür sanarsın çeşme
Biz İstanbul'un en eski meyhanesiyiz