İki kıtayı birleştirdim ama
Siz insanlar....
Sizleri birleştirip, kardeşçe yaşatamadım üzerimde...
Çok umutlar taşıyarak geldiniz toprağıma,
Görüyorum ki o umutlardan geriye sadece hüzün kaldı yüreğinizde..
Çok aşklara şahit oldum varoluşumdan beri,
Kimi aşık gözyaşını akıttı boğaziçi vapuruma,
Kimi benden uzaklaşırken hasretini de beraberinde götürdü..
Şarkılar, şiirler yazıldı güzelliğime, eşsizliğime dair,
Ben miydim gerçekten güzel olan,
Yoksa siz üzerimde yaşayan insanlar mıydı beni eşsiz kılan?
Evsizlere mesken,
Umutsuzlara mezar,
Yaşamayı bilene de cennet oldu sokaklarım...
Oysa bakmasını bildikçe güzel,
Yaşamasını bildikçe özlenendim.....
(İstanbul- 22 Nisan 2005)
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 18:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)