İhtişamı kalmadı adı var İstanbul’un
Yetmiş tepe rezidansları var İstanbul’un
Eşi yoktu şimdi her taraf beton yuvası
Çocuklara hiç yeri kalmadı İstanbul’un
Göz göze bir geldik mi
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
Devamını Oku
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
Teşekkür ediyorum Nejat Hoca
Bu şiirde üstadım İstanbul'un geçmişteki ihtişamından uzaklaşarak modernleşme ve betonlaşma sürecinde yaşadığı değişimi eleştiriyor. Şehrin tarihi ve kültürel değerlerinin kaybolduğunu, geleneksel dokunun yerini rezidanslara ve beton yapılaşmaya bıraktığını ifade ediyor. Ayrıca, dilin değişimine vurgu yaparak İstanbul Türkçesi'nin kaybolduğunu, argonun arttığını dile getiriyor. Şehrin eski güzelliklerinin yerini şiddet ve mafya gibi olumsuz unsurların aldığını belirtiyor. Bu dizelerde, şairin nostaljiyle geçmişi hatırlayarak, şehrin kaybolan özünden duyduğu melankoliyi ve eleştirilerini görmekteyiz. Yüreğinize sağlık efendim.
Teşekkür ediyorum Nejat Hoca
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta