İstanbul'umu Özlüyorum Şiiri - Yorumlar

İstanbul'umu özlüyorum;
Bir İstanbul vardı hani...

Bir İstanbul Rüzgârı esiyor Çamlıca Sırtlarında
Ve İstanbul doluyor gözlerime,damla damla
Martı kanatlarında...

(2006)

Ünal Beşkese


Dizelerinizde anlattığınız o eski İstanbulun resimlerine bakarım zaman zaman ve o zamanlarda o İstanbulda yaşamak isterim bende...
Özlem dolu güzel şiirinizi kutlarım...

Saygımla....

Şiirde adları geçen yerleri aşağı yukarı biliyorum.
Oralara değgin geçmiş yaşamlar şimdi yok.
Şair Yahya Kemal'in ''Aziz İstanbul'u'' genlerini değiştirmiş bulunuyor.
Şiiriniz çok nitelikliydi.
Geçmişin izlerini ,o muhitlerde yeniden bulabiliyoranız eğer,mutlu olmalısınız.
Tam puanımla ;saygı ve selamlarımla.

dünya başkenti istanbula selam, dizelere alkış

istanbul kokusunu getiren güzel şiire tebrikler.

özlemlerin bu kadar güzel anlatıldığı serbest bir şiir ilk defa okuyorum ...dersem sakın bana cahil demeyin ..üstadım siz nazım hikmeti sollayıp geçmişsiniz bu ne hız ,bu ne sürat Alllah kazadan beladan korusun sizi yüreğiniz daima özlesin güzellikleri kaleminiz daim bize yazsın ,bizlerde maziyi yaşayalım sayenizde ah efendim ahh İstanbul o eski İstanbul değil çok yozlaştı çok basitleşti bu ilahi hazlara kibrit suyu sıkıldı saygılar anto

k u t l a r ı m

of offfffffffff Ankara'da daha bir özlem duyuyor insan can İstanbul'a... Daldım gittim aklıma Bakırköy sahili ve de anılarım geldi... Kaleminize sağlık..Gül Doğan

Ne kadar güzel, ah o günler, dedirtiyor.

AH O GÜNLER

Nerde o güzelim bahçeler, köşkler?
Mis gibi kokuları mor salkımların, nerde?
Hani o kibar İstanbul Beyefendileri,
Kadıköy Tramvayı'nda
Yer veren, incecik belli, zarif hanımlara?
Sokakta yankılanır gibi sesleri:
''İyi günler efendim''
''Nasılsınız efendim? ''
O güzel bahçelerde
Yine açacak mı kınalı çiçekler kim bilir?
Erguvanları okşayacak gözlerimiz,belki de
Bahçeyi sulayacak bir genç kız bembeyaz elleriyle...
Koşup koluna gireceğim gülerek
Yaşlı bir teyzenin.
Şarkı söyleyeceğim tulumbadan su çekerken.
Anneme, babama dönüp el sallayacağım
Okula giderken...
Camdan seslenecek Süheylâ Hanım:
''Börek yaptım, çaya buyrun canım''
Dut ağacının altında
Tutacağız çarşafın ucundan dört kardeş,
Silkeleyecek dutları babam,
Tabak tabak komşulara gönderecek...
Yine masallarını anlatacak babaannem
Yatırıp dizine, usul usul saçlarımızı okşayarak.
Duyulacak uzaktan bir vapurun sesi,
Çığlık çığlığa uçuşurken martılar.
Çevirince radyonun düğmesini:
''Zehretme hayatı bana cânanım''
Derken Zeki Müren
Dolacak annemin gözleri...

Göztepe'de, Erenköy'de mırıldanacak Yesâri Asım
Bir ağaca yaslanıp söylerken ''Heybeli''yi,
Göz kırpacak Çamlıca'nın üç güzeli.
Usul usul çalarken babam Münir Nurettin'den,
''Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış'tan'' diyecek.
Işıldayacak yalılar, köşkler,
Çınlayacak taş plâklarda sesi Eftelya'nın,
Dalgalarla vuracak sesi kıyıya:
''Beğendim biçimini, her yeri mini mini,
Dudaklarım ismini anıyor ah Kadıköylüm''
Yansıyınca mehtap sulara,
Deniz ve yakamozlar oyunda.
İçimde fırtınalar kopacak,
Yaşamış gibi Moda Koyu'nda...
''Bu gece Moda Koyu'nda...''

Hâlenur Kor

Herhalde dünyanın en güzel ve temiz ama içi hüzün dolu özlemidir insanın sevdiği, yaşadığı şehri özlemesi. Hele adı İstanbul'sa ... Kutluyorum sayın Ünal Beşkese, tertemiz , akıcı ve hüzün dolu bir özlem ama bir o kadarda güzellikler kokan bu şiirinizi .

Akıcı ve güzel bir şiir. Kutlarım...

Sevgi ve saygı ile...