İstanbul'um Şiiri - Tanju Kılıç

Utanıyordu Roma’yı ağırlamaktan dağın, taşın, kayan
Eyüp Sultan çıkmadı mı yola seni teselli etmek için yayan
Düşmanların var hala seni geri almak için gün sayan
İstikbal senindir, dayan İstanbul’um dayan

İnsanlığın tarihine denktir mübarek yaşın
Sana tuzak kuran hainleri görüp çatılmasın kaşın
Değerlidir mücevherden senin tek bir çakıl taşın
Fedaisiyiz İstanbul’um uğruna verilen her savaşın

Müslümanların rüyasına girerdi surların
Yazsak kitaplara sığmaz sırların
Baştan beri sevdasıydın sen Osmanlı’ların
Anasısın sen İstanbul’um tüm diyarların

Roma’nın elinde gördün kan
Zorba eylemişlerdi seni can yakan
Osman oğulları değil miydi sana sahip çıkan
Türk milletidir İstanbul’um üzerindeki zulmü inine tıkan

Uzun yıllar imansızların elinde tutsak kaldın
Bilirim Fatih’ine kavuşmak için sen de gün saydın
Gerçek sahibini bulana kadar çok canlara kıydın
Ebedi sahibin biziz İstanbul’um gözün aydın