İstanbul'um Şiiri - Nilgün Büyükşanalan

Sığınıp kalmışız senin eteklerine
Yeditepe içinde bir nefesiz hepimiz
Dokunulmazlığı olan ey koca İstanbulum
Vazgeçilmez bir sevgili gibi koynundayız

İstiklalinde bir tur halinde çığlıklar
Alışılmışlığının düzenidir koşturmalar
Bir de kendini atsan sığ gibi sessizliğe
Düşüncelerini salarsın boğazın dibine

Dantel gibi ağırdan işler burada ömür
Varlığını kendine gölge gibi alır
Herkesin dert ortağı istanbulum
Nöbet tutar, kahır kapılarında insanın

Ağdalı sözlerle yaşıyoruz vatan gibi şehri
Kızkulesini,süleymaniyeyi,kanlıcayı
Her nefes demlenir,ışıltılı sokaklarında
Bir sevda şarkısı ile son bulur geceleri.

İstanbulum;
Vazgeçilmezliğine bir ömür daha