İstanbul'um Şiiri - İzzettin Sonkaya

yedi tepe karlar altında, istanbul üşüyor,
eyyüp sultan kapısında sıcak üşüyor,
semadan şehrimin üstüne rahmet düşüyor.
boğazlar üstünde martılar sallanı durur,
hazan bahçelerinde bir aşka misafir şehir,
ben ozanım istanbul sen şiir...

aşıkların yüzünde al benli şehir,
gecelerinde oynar çoluk çocuk,
kaldırımlarında tarihin izleri akar oluk oluk,
her karışında rahmet her toprağında bolluk.

sen ki dağların ardında saklı anka kuşum,
aleme hükümdar ettiğim bakire şehir,
bir yanın cengaver bir yanın batur,
gönüllere sultan ettiğim tek cihanşümül.

yalnızların sılası bedevi istanbul,
gece soğuk, insan sıcak,
medeniyet beşiğine açmışsın kucak,
yokluğunda tüm bedenler kurak,
mehtabıma ışık ettiğim sensin ancak...

ben ozanım istanbul sen şiir,
varlık ancak seninle anlam bulur,
elde değil güzelliğinle afsulanmamak,
bir yanın ayasofya bir yanın sultanahmet,
etme Allah'ım bir an beni şehrimden zahmet,
bırakma beni onsuz sonsuz rahmet...