Ah bir dilin olsaydı, bir konuşuverseydin,
Neleri anlatırdın, hep susan İstanbul’um.
Ah kulağın olsaydı, bir dinleyebilseydin,
Neleri işitirdin, sağırsın İstanbul’um.
&
Söyle bildirt halini, durma dinlet kendini,
Susma anlat derdini, tutma dağıt sevgini.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
istanbulun geçtiği ne bir şiir ne de yazı çekmez beni, sevmem ne yazık pek çok kişinin aksine iestanbulu nasılsa okudum işte ve belki dedim belki sizin dizelerinize ortaklığımdan sevemeyişimiz birbirimizi kimbilir
saygılar
fidan
tebrikler kardesim yüregine kalemine saglik kutlarim
Güzel bir şiir, tebrik ederim...
Hoş bir tarz.Mısraları ahenkli ve güzel şiir
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta