Seni yaşadım İstanbul!
Seninle soludum seni Çamlıca’dan,
İki gözümle baktım,
Üçüncüyle gördüm kazıdım yüreğime.
Taç misali taktım seni Topkapı’da,
Kaşık oldum elmastan,
Zümrüt oldum kabzasında hançerin.
Bir sessiz çığlık koridorlarında,siyah bir duman,
Süt kokulu canlar yitmiş odalarında,
Taht sevdasına bu yerin.
Seni yaşadım İstanbul!
Sultanahmet’te kimlik buldum,
Kanaat ettim meydanında.
Camii’de coşku oldum, Ayasofya’da dinginlik…
Motif oldum salat eden duvarlarında,
Huşuyla kutsiyete dokundum.
Bir çift kanat oldum Galata Kulesi’nde,
Atlasından büründüm Boğaz’in,
Hare hare mavi oldum.
Aşka düştüm Kiz Kulesi’nde,
Geçirdim yürekten hasret öykülerini,
Sevdasına sarılıp,yangınını yıkadım.
Seni yaşadım İstanbul!
Bir kaşık dem, bir kaşık sen,
Bardak bardak içtim seni Çengelköy’de.
Çınar oldum asırlık, sandal oldum salındım,
Ağaç oldum oylum oylum yalılarda.
Bir yalnız selvi Ümraniye’de
Beylerin Köyü’nde hanımeli burcu burcu.
Billurdan bir kız kalbi oldum, içimde aşk…
İsyankar bir dalga oldum,
Karadeniz’den çıktım yola, kendimi Boğaz’da buldum.
Bir salavat yazdım taşlarla Rumeli’ye,
Muhammed’i haykırdım.
Her yeni günle boş bir sayfa olduğunda,
En tatlı renk oldum seni boyayan.
İste yaşamak İstanbul!
Sende yaşamak değil,
Seni yaşamak...
Kayıt Tarihi : 19.4.2006 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
