İstanbul'u Tükettim Alev Bakışlarında

Yandı İstanbul, sönmez gözlerinde.
Ben içtikçe, yakar bakışlarından su,
Kanar mı sandın, yanan İstanbul bu.
Çektikçe derinleşirim, içime düşen ateşten,
Masum bakışların akar, gözlerime kesiksiz.
Geceler yarılır ansızın, araya sen girersin,
Gel demelerim sensiz kalır, kesilir birden,
Yürürüm, umutlar bensiz, ben umutlarda.
Karanlık demini koymuştur aydınlığa içten.
Ortasına sakladığı bilmecelerin boşluğunda,
Daldıkça içeri, gizlere dokunursun sendeki,
Bensizliği sarmalayan bir duyguya açılır ellerin.
İstanbul içeridedir, sen onun kenarında set,
Bu yüzdendir, girilmez duygularıma hasret.
O senin içinde yanan, yangının dışında sen,
Dökülür gönlüne, yüzlerce bin bir desen.
Alaca kızıllığı içerken içildiğindir gözlerinde,
Yüreğinde soluklandığın bir akıştır içinde.
Kaybolduğunu sandığında ilk bulduğundur,
Ruhunun ayrılmazlığında bütünleştiğin,
Sessiz bir yankıdır, kulaklarını okşayan.
Gün batımı sessizliğini bozar hoş sedayla,
Yeni bir hayat başlar akşam akışlarında.
Sevdim seni demeye dilin erişmez, yığışır,
Burkulur duygular içinde, sökümsüz kalır,
Bir nazlı yar çıkar şimşek çakışlarında.
Bulunmaz ki gönül açan söz, iltifata değer,
İstanbul'u tükettim, alev bakışlarında.
(Mavi Sevdalar... 17 / 05 / 2013 İstanbul)