İlk istanbul'dan ayrılışım geliyor aklıma,
Sistem kurbanıyız biz diye diye gidişim...
Çok kitap okumalıyım deyipte,bir yığın kitabı yüklenişim,
Sevdiğim için ben ölürüm deyişim;
Ve dünyanın en sanal başkentine gelişim...
İki ay sonra sevdiğimi ortam için terkedişim,
İstanbul'u özledim diyipte bir şişe votka içişim,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta