İlk istanbul'dan ayrılışım geliyor aklıma,
Sistem kurbanıyız biz diye diye gidişim...
Çok kitap okumalıyım deyipte,bir yığın kitabı yüklenişim,
Sevdiğim için ben ölürüm deyişim;
Ve dünyanın en sanal başkentine gelişim...
İki ay sonra sevdiğimi ortam için terkedişim,
İstanbul'u özledim diyipte bir şişe votka içişim,
Giderken kitapları iki kuruşa eskiciye verişim...
Hedef,ideal hepsi yalan oldu bu arada,
Sevdiğim çoktan ellerin oldu; şimdi karnı burnunda.
İçimden keşkelerle başlayan bir sürü cümle geçer oldu;
Ama keşkelerimle hayatın zindan oldu...
Kayıt Tarihi : 5.4.2006 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!