İstanbul’u Terk Etmemeliydim

İstanbul güzel şehir sökülüp atılamaz,
On yıl kadar yaşadık anısı unutulmaz…

Yaşadım doyasıya, arabeskine kadar,
Beş kuruşsuz şekilde havası, suyu kadar…

Her yolunu yürüdüm, ta Beyoğlu’na kadar,
Cepten haraç ödedim, tam aç kalacak kadar…

Ne kadar da masumdum, özentilerim vardı,
Ne hikmetse korundum, şahsım ardan kazandı…

Rab’bimle yakınlaştım, bu şahsıma tek kâr,
Batıla yüz vermedim görmedim zerre zarar…

Eğitimi seçmiştim, bir fakülte bitirdim,
İhanet düşünmedim Rab’bime yeminliydim…

Sonrasında terk ettim, on yılla yetinmiştim,
Kurtuldum sandım ama asıl şimdi sefildim…

(2011)