Ay geceye küskün
Ben ise İstanbul’a
Güçlüydü oysa;
Karşısına durduğunda
Zülüfleri yüzüne dökülmüş
Delice esen rüzgardan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İstanbul, ey istanbul acılar kraliçesi. Beni bitirdin ulan. Beni öldürdün. Barış Aluk.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta