İstanbul' u sensiz sevmiyorum

İstanbul u sensiz sevmiyorum
tadı kalmadı artık boğazdaki yazın
seninle güzeldi herşey...
bahar sevinçti seninle İstanbul da
yaz ise mijde
gittin gideli ardında ne sevinç kaldı
nede mijdeler
artık elimde sigara,körkütük sarhoşum
hani geleceğe dair hayaller kurduğumuz
Emirgan Boyacıköy yokuşunda
yosun ve biraz da sen kokan
Ortaköy kıyısında yapayalnızım artık,
biliyormusun ?
vapurlar öksüz kaldı
adalar iskelesin de
şimdi kim korkuluklara dayanıp
şarkılar söyliyecek köpük,köpük dalgalara
kız kulesi,gittin diyemi bir buruk bakıyor
dalgınca denize
canım onca zaman bekledim de
kimse bir selamın getirmedi
sensiz kalan bu kimsesize
sensizlik içime oturdu taş misali
boğuyor beni şimdilerde
şehrin sevdiğim acelesi
telaşı,gürültüsü
yoruldum,bittim,mutsuzum
diyorum ki birtanem
senden sonraki sevdam
İstanbul u sensiz sevmiyorum.
hani çok güzel olan bu şehrin hazanın da
hiç olmazsa hayalini bulmak için
gittiğim Yıldız korusun da
ateş rengi gazeller yakıyor beni
alev,alev köz köz
baktım da boynunu büküp
küsmüş nilüferler için de
açtığı durgun suya
bazen hüzünlenip alıp başımı
arşınlıyorum,Üsküdar ın
arnavut kaldırımlı sokaklarını
içim de sızlıyan hasretini
duya duya
mahur bir beste dilim de
açtım sinemi Salacak ta
hoyrat rüzgara senin ılık nefesinmişçesine
oturuyorum kıyıdaki oturduğumuz taşa
bir ayna gibi aksi vurmuş,
şehri seyrediyorum ışıl,ışıl
benim içimse kapkara ve yıkık
bir hoşça kal bile demeden
gittin hemde ardına bakmadan
ben seni vefalı bilirdim sevdiğim
uğruna ölmeyi yeğlediğim
delice,umarsız özlediğim
İstanbul u senli düşünmek
biliyorum ki bundan böyle rüya
ahhh..ne hülyam kaldı ne rüyam
gittin sanki yıkıldı dünyam
İstanbuL u sensiz sevmiyorum
sevdam,
İstanbul u sensiz sevmiyorum...

G.M.A