İSTANBUL'U SEN ANLATIYORSUN
İstanbul’u anlatmamı isteme benden!
Sen İstanbul’un ta kendisisin
Sözlerin ellerin gülüşlerin İstanbul
Saçların kaşların bakışların İstanbul
Edan aşkın sevdan İstanbul.
Bana buğulu gözlerlerinle her bakışında
İstanbul dolar gönlümün en hassas köşesine
Huzur bulur mutlu olurum minarelerce.
Aşkımızı, hasretimizi düşünüp her ağlayışında
Bir şilep batar İstanbul’un maviliklerinde
İçinde ben olurum her defasında.
Saçlarının her savruluşunda
Cennet kokuları yayılır Çamlıca Sırtlarından
Koklarım seni İstanbul-İstanbul mest olurum.
Ellerimi her tutuşunda sımsıcak
Emirgan’da Bebek’te bulurum kendimi
Mutluluktan sarhoş olur yine seninle ayılırım.
O güzelim şirin sesini her duyuşumda
İstanbul dolar kulaklarım tıka basa
Tamburi Cemil’i dinliyor olurum Kalamış’ta.
Sana her yazışımda
İstanbul olur kâğıdım ve kalemim
Yahya Kemal’in şiirleriyle dolup taşar sana koşarım.
Seni her hatırlayışımda
İstanbul canlanır hayalimde
Yedi renk yedi koku oluverirsin vazgeçemediğim.
Dayanamayıp hasretine sana her gelişimde
Martılar çığlık çığlığa İstanbul'u tarif eder
Kısa bir sürede bulur sarılırım sana doyasıya.
Bir daha bana İstanbul’u sorma ne olursun!
Seni sana anlatmanın ne gereği var?
Sen anlatıyorsun ben dinliyor ve yaşıyorum sizi
Ömrüm oldukça ayırmayacağım birbirinizden
İstanbul'u sen seni İstanbul diye seveceğim yar.
05.12.2012 Kemal ÇAKIR
Kayıt Tarihi : 11.1.2013 23:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!