İstanbul'u Özlüyorum Şiiri - Nasuh Bilge

İstanbulu'u özlüyorum
Önce burnum karıncalanıyor
Sonra direği sızlıyor, sızım sızı
Durmadan yaşıyorum her yazı
Bebek'te konsolosluk yalıları
Kadıköy'de pazarın salıları
Ve o şahane Boğaz suyu
İstinye'nin kotralar koyu
Tarabyanın taş yollu sahili
Köprüyü satın alan cahili
***
İstanbul'u özlüyorum
Uzak çok uzaktan severken
Bu defa yüreğimde bir acı
Yok mu bu sevdanın ilacı
Sabah altı yirmi vapuru
geç kalacaksın kalk, yürü
Bir saat sonra Eminönü
Mahmutpaşa, Kapalıçarşı
Nuruosmaniye para vatanı
Dövizciler piyasanın anavatanı
***
İstanbul'u özlüyorum
Her semtin binlerce yıllık
Taş toprak altın aşağısı elmas
Her köşe başında ermiş mezarı
Boncuk patlatır bu şehrin nazarı
Beylerbeyinde Nakkaş dede
Karagümrükte pilavla zerde
Her semtinde başka sancak
Gönül gözüyle gördüm ancak
***
İstanbul'u özlüyorum
Akıntı burnunda çarpma sallamayı
Zargana, kefal, ne çıkarsa bahtına
Eve gitmeyi elim kolum doluyken
Paşabahçe'nin has oğluyken
Kalbim cam misali tuz buz
satıcı bağırır dilimli karpuz
Altı iki vardiyasının düdüğü
Seladan belli gece kimin öldüğü
***
İstanbul'u özlüyorum
Avunurken İstanbul şiirleriyle
İstanbul'u dinlemek ne haddine
Deve dikeninden susmuş sakaları
Boğazda elle ağ çekilen takaları
Heyecandan kalbim atıyor pıt, pıt
Her köşe başında başka bir yapıt
Minareler, çeşmeler, saraylar, camiler
Artık masa başında oturuyor haramiler
***
İstanbul'u özlüyorum
Boğaz kıyısını mesken tutan koruları
Ihalamurları, zakkumları, erguvanları
Dalını kırardım acımadan sevgiliye
Verirdim seni seviyorum aşkım diye
İstanbul ey İstanbul! Şehri kadim
Bağrında can verdi yedi ceddim
Ve ben yakamozda yüzüyorum
Kahrolsun, o şehri özlüyorum