İstanbul'u Özledim Şiiri - Uğur Musab Şahin

Özledim yedi tepeli, yedi renkli şehrimi,
Özledim İstanbul'u ve hemşehriler mi.
Akşam mehtabı, ışık cümbüşü incisini,
Varoşlar mahallesi, köprü altı tinercisini.
Özledim Beykoz, Göztepe, Laleli'sini,
Zengin, fakir cami avlusunda dilencisini.
Rutubeti, hatta su basan dar caddelerini,
Boğaz Köprüsünü, hisarda taş kahvesini
Burcu burcu tarih kokan, şadırvan sesini
Özledim tramvay düdüğü, vapur iskelesini
Sahabelerden, Eyüp sultan türbesini.
Geniş sokaklı, dar bahçeli ahşap evlerini
Misafir perverlerin, kapıda su vermesini.
Özledim tarihi camilerini, bütün erenlerini
Yere batan sarayını, Galata kulesini
Kapkaççısı, Kapalı çarşı yankesici sini,
Her şeyini özledim, yaşlısını ve gencini
Medeniyet beşiği, gökdelenlerini özledim.
Trafikte asabi şoförleri, mahalle delisini
Fanatik taraftarlarını, pazarcıların sesini
Çamurlu yollarını, su kesintisini özledim.
Nemli havasını, bulutların yasını, her şeyi
Lale bahçeleri, sabah ezanlarının sesini

Şairlerin adına yazdıkları onca şiirlerini.
Şanlı tarih geçmişiyle, Ayasofya gezisini
Ulubatlı Hasan'ı ve koca Mimar Sinan'ı,
O hadisle övülmüş, Yüce ll. Mehmet Hanı.
Anadolu ve Rumeli hisarını, su sarnıcını
Çamlıca'nın yeşiliyle, o boğazın mavisini.
Yedi tepede, yedi rengi, kırmızı ve yeşilini.
Kıyılarda martıları, köpüklü dalga sesini
2005