Otelin duvarına resmini çizdim gözlerimle
Platonik bir yangın başladı derunumda
Masamda kurumuş bir çift gül
Beyaz bir peçete üstünde
Ters konulmuş bir su bardağı
Hiç ıslanmamış
Dudak deymemiş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İstanbul hasreti insanı yakar kavurur...
Dönüp durursun da yinede yanmak istersin bu hasretle..
İstanbul böyle birşey galiba...
VAZGEÇİLMEZ...
.......
TEBRiKLER
YÜREGiNiZE SAGLIK
SELAMLAR
çok güzel yazılmış
teşekkürler
sevgilerimle
Tansel Yegen
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta