İstanbul’u özledim Şiiri - Hamit Kunt

Otelin duvarına resmini çizdim gözlerimle
Platonik bir yangın başladı derunumda
Masamda kurumuş bir çift gül
Beyaz bir peçete üstünde
Ters konulmuş bir su bardağı
Hiç ıslanmamış
Dudak deymemiş
Aah ile bir öykünün fasılası üflenmemiş
Yuvarlak masanın etrafında
İki sandalye
Birisi boş
Duvara gözlerimle çizdiğim resminde
Bakışlar sarhoş
Neler var hiç açmadığım şu perdenin ardında
Merak etmedim
Duvara açtığım sanal pencereden
Hep İstanbul’u izledim
Ve utandım resmini gurbet duvarına çizmekten
Ömrümün sıla şehri
İstanbul’u özledim

01/06/2004
İzmir