İstanbul'u gördüm düşümde

İstanbul'u gördüm düşümde,heybetinde tefekkür saklı ulu bir çınardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,sevdası inatçı ayazlara yenik düşmüş bahardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,yıldızlara hasret sisler altında ağlayan martılar vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,Fatih ağlıyordu,fethi mecbur şehrinde mecnun yürekler vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,kabus dört bir yan,mahpus,kaderi makus dermansız yaralar vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,yedi tepe,iki kıt'a,mavisine kara düşmüş sular vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,umuda uzanan köprülerin çilekeş yolcuları,her köşesinde mevlaya dost goncaları vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,güller içinde,koca bir tarih önümde,ne sırlar saklı gönlünde,yedi düvele sitem vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,hisar anadolu,hisar rumeli,suskun kız kulesi aşkları vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,kalamış,sanki her şey yarım kalmış,ekmeğe ağ salmış nasırlı eller vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,Ayasofya,Sultan Ahmet,yer gök nur,rahmet saçan camiler vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,Çamlıca,Emirgan,gönül tahtı Eyüp Sultan,Kadırgalı Osman vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,Üsküdar,Kadıköy'ü unutmamış,dünü bugüne katmış Eminönü,Galata'ya kanat açmış kollar vardı.
İstanbul'u gördüm düşümde,tatlı bir huzur ile uyandım,kızıl bir şafağın büyüsünde kurtuluşa davet ezanlar vardı.
İstanbul sana sevdalı gönlüm.
Sende yaşamak ne güzel olsa bin ömrüm.
BEN İSTANBUL'U DÜŞÜMDE GÖRDÜM...