İstanbul'u Dinliyorum Şiiri - Ramazan Elmas

'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı' (*)
Bir kadının çığlıkları kulaklarımda
Belki de kapkaça uğramıştır kim bilir
Ötelerden silah sesleri duyuyorum
Güpegündüz,sokak ortasında vurmuşlar adamı
'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'

'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'
Trafik yine kilitlenmiş,korna sesleri
şoförler çıt çıksa birbirine girecek
Derken sirenler dolduruyor havayı
Tarihi evlerden,gitti yine üç-beşi
Geriye arta kalan dumanı
'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'

'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'
Yaşlı dilencinin cebinden çıkmış
Dün soyulan kuyumcunun altınları
Alış-verişten geliyor boyalı bir hanım
Pazaryerinde kalanları toplayan bir teyze ağlıyor
Bilmem kaç memur maaşı eden bir arabadan iniyor
şık bir beyefendi! ! !
Yaşlılardan biri bayılmış yine maaş kuyruğunda
Çekmemiştir böyle eziyet doğdu doğalı
'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'

'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'
Sözleri anlaşılmayan bir müzik tırmalıyor kulakları
Nerde o eski musiki,
'şarkılar seni söyler'
Rıhtımda dolaşan iki kişinin gözüne ilişiyor
Petrole bulanmış zavallı deniz canlıları
'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'

'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'
Şehir garında bir aile
yabancı ve masum
Duymuşlar anlaşılan bu şehrin methini
Toplamışlar tası-tarağı,almışlar ne varsa,gelmişler öyle
Bağlamışlar yüz binlercesi gibi umutlarını
'İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı'

(*) =Orhan Veli KANIK