İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
Yavaş yavaş yürüyorum kaldırımları
Önce hafiften bir omuz atıyorlar,
Serserilerin ağıza alınmayacak küfürleri
İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
Yol kavgası eden ruh hastalarını görüyorum
Yerlere serilmiş insanlığın sefil leşmiş erdemi,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
