İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
Yavaş yavaş yürüyorum kaldırımları
Önce hafiften bir omuz atıyorlar,
Serserilerin ağıza alınmayacak küfürleri
İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
Yol kavgası eden ruh hastalarını görüyorum
Yerlere serilmiş insanlığın sefil leşmiş erdemi,
Sonra pazardan aldığım çürük meyveler geliyor aklıma,
Yediğim kazıklar , yalanlar
Bazen hasta haneye düşüyor yolum,
Hasta yakınları kapıları zorluyor doktoru dövmek için,
Kaçıyorum bu kavgadan sokaklara
Tinercileri polise bildiriyorum sonra,
On dakika sonra tekrar salınmalarını izliyorum,
İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı,
Hava bedava diyor şair
Gökyüzünü izlemek istiyorum,
Plazalar gökdelenler kapatıyor önümü,
Stabilize bir yer arıyorum insandan uzak
Dinlemek istemiyorum İstanbul’u
Kayıt Tarihi : 3.11.2020 14:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul'un bu yönü de var,
kulağa gelen kararmış sesler..
Ama ışık saçan renkli
gönüller de var
masumların yoluna ve
dertlerine medet veren
ilahi sesler.
ONLARI DA DİNLEYİN
GÜZEL GÖREN GÜZEL DÜŞÜNÜR
GÜZEL DÜŞÜNEN HAYATINDAN LEZZET ALIR.
Tebriklerimi sunarım
şairim.
Teşekkür ederim sayın hocam, biraz karamsar bir şiir oldu, dediğiniz gibi umut ve güzelliklerde var şehrimizde, saygı ve selamlarımla hocam
Tebrik ediyorum.
Teşekkür ederim hocam saygı ve selamlarımla
Teşekkürler hocam saygı ve selamlarımla
TÜM YORUMLAR (3)