İstanbulu dinleyemiyorum,
Şairin dediği o şehir kalmamış artık;
Gözlerimi kapatıp dinlemiyorum seni,
O kadar da güvenemiyorum...
Marmaranın dalgaları okşadıkça kıyılarını,
Bir kibir kaplamış seni de,
İçinde besleyip büyüttüğün,
Binlercesi gibi...
Sevilmek hoşuna gidiyor belli ki,
Sevmekten bir habersin,
Bana uzak kıldığın,
Diğer yakadaki sevgilim gibi...
Ah İstanbul; İki kıtayı birleştirdin ama,
iki kalbi yan yana getiremedin bir türlü...
Kayıt Tarihi : 29.7.2012 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)