Öyle bir akşâmdı İstanbul'da!
Ne ses var ne sedâ, susmuş minareler,
El ayak çekilmiş, çekilmiş perdeler!
Kapım açık sabaha inat karanlıklara,
İstanbul'a ve yağmurun her damlasına,
Bu gece yadigâr olmalı İstanbul bana!
Öyle bir akşâmdı İstanbul'da!
Basmadan yürüyorum kaldırımlara,
Korkuyorum akşamın efsûnundan,
Rüzgârın ruhumu uçurmasından!
Kalabalığın yalnızlığını duyuyorum,
Gözlerimde hep o hayâli görüyorum!
Öyle bir akşâmdı İstanbul'da!
Bir gölge geziniyor gecenin içinden,
Tutacak kadar yanından geçiyorum,
Nefes gibi kâh hafiften, kâh derinden!
Bir tane düşüyor yere gözlerimden,
Yağmurlara karışmalıyım görünmeden,
İstanbul'da olmalıyım, İstanbul'u bulmalıyım!
15/03/2007 İstanbul
Tahsin ÇayıroğluKayıt Tarihi : 2.4.2007 09:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul'a... İstanbul'u Bulmalıyım; En çok sevdiğim karalamalarımın içinde birincidir bu şiir! İstanbul bir başkadır, İstanbul hiç bir yere benzemez, İstanbul Allah'ın bir lütfudur belki de! İstanbul bir büyü yüklüdür sanki, çünkü kaçtığın anda kovalar seni, içindedir, kanındadır insanın! Bilmiyorum bu karalamam nasıl oldu diye, ama içimden gelenleri döktüm belki de bir etki vardır bu satırların içinde belki de hiç de hoş olmamıştır ama İstanbul'u böyle anlattım ben!
![Tahsin Çayıroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/02/istanbul-u-bulmaliyim.jpg)
TÜM YORUMLAR (5)