İstanbul' u Bekleyen

Kimler beklemedi ki bu canım şehri,
Habib kelamlarına mazhar İstanbul,
Az mı geldi bizim Orhan’ın medhi?
Anadolumun bahçe kapısı İstanbul.

İstanbul’a şiir yazmak,
Kaybolan sevgilileri getirmektir akla.
Keşke olmasaydı demektir aslında..
Bir atom bombası sonrası,şehre akıtılan göz yaşı gibi,
Her mısrada sanki perde aralanır.
Korkulanı arkasında gösterecek potansiyeldedir.
İstanbul'a şiir yazmak.

Sanki şiir yazarsam, düğmeye basacağım.
İlk Moda daki Barış abimin evi yanacak sanki.
Sonra Sinan amcamın gözbebeklerine gülleler düşecek,
Biraz sonra surlarını yıkacağım gibi.

Ben biliyorum şiirlerin ne olduğunu,
Uğur amcamı da şiirlerinde tanıdı bir nesil.
Nazım dayımı da öyle yapmışlardı.
Dayımda, amcamda dur derdi.
Henüz düğmeye basmadan,
Pardon İstanbul’a şiir yazmadan

..
celalettin çelik