İstanbul`u anlattım yunana

Az müddet sonra duruyor
Dört yol ağzında
Bakıp etrafına
Geçiyor karşı yola

Gizliden takip ediyor
Önden giden cocuklarıda
Soramıyor onlara
Bilmediği istanbulu da

Yolda raslıyorum ona
Az biraz derdini anlatıyor bana
Bende anladığım kadarıyla
İstanbul`u anlatıyorum ona

Yavaş yavaş yürüyoruz
Varıyoruz eyüb sultana
Ben anlatırken eyüb sultanı
O bakakalıyor bana

Karşımda oturuyor bakıyor bana
Bense istanbul`u anlatırım ona
Gözleri doldu bir anda
İstanbul tarihi karşısında

Biniyoruz bir taksiye
Ben çek diyorum fatihe
Geçerken köprüden
Fısıldıyorum istanbula bak diye

Yine mavi denizi
Nede güzel efsanesi
Hangi şehidi anlatsam bilmemki
İşte güzelliğiyle istanbul bu kentin ismi

Akşam oldu; ayrılık saati
Yunan unutmam istanbul`u ben dedi
Yüreğim nede sevindi
Sevdirmiştim bu altın kenti

Ben geldim eve
O gitti kendi memleketine
Yatarken dedimki dedeme
İstanbul`u sevdirdim yunana bilmedikleriyle

Saygılarımla