Göklerde yankılanır, İstanbul'un türküsü,
Dillerde destanlaşır, İstanbul'un öyküsü.
Geçmiş ile gelecek İstanbul'da karışır;
Boğaza nazır konak gökdelenle yarışır.
Gecesi yıldız yıldız, gündüzü ayrı ahenk,
Yağmurdan sonra gökte çiçek açar rengarenk.
Yaldızlı bir gerdanlık gibi boğaz köprüsü;
Göğüs uçlarına dek uzanmış saç örgüsü.
Baharda lalelerden bir gelinlik giyinir;
Telli pullu duvaktan masum yüzü belirir.
Gelinlik çağda kızlar, gıpta ile bakışır;
Hey gidi İstanbul hey, ne giyinse yakışır!
Şu İstanbul ki; benim gönlümün baş şehridir,
İstanbul dertlerimin yegane panzehridir.
Tarihin sayfaları İstanbul'u anlatır;
İstanbul'daki mana Allah'ı hatırlatır.
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güllüzar Çetiner](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/23/istanbul-turkusu-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!