10 milyonun ayakları altındasın,
70 milyonun başları üstünde…
Kimisinin “Büyük Fikir”inin merkezi,
Evvelce Konstantin’in görkemli şehri,
Şimdi Sultan Fatih’in kudretli fethisin…
Camilerin ezanı,şadırvanı,minaresi,
Kiliselerin çan sesi,keskin mimarisi,
Havraların altı-köşe yıldızı,ayini…
Müslimi veya gayrimüslimi,
Yer yüzünün hemen bütün milletlerisin…
Ey şehr-i İstanbul; dünyanın incisi,
Şanlı ülkemizin göz bebeği…
Tevfik’in sisi,kötü kadını;
Yahya’nın azizisin,şiirlerinin ve şehirlerinin sultanı;
Hani dinlermiş ya bir garip Veli seni gözleri kapalı,
Doğrudur; epey zaman oldu ben onu yapalı.
Tren,vapur,insan yığını sesi hem de martı,
Ne hoş olur mevsimlerin,ayların; temmuzu,ocağı,martı…
Can damarısın İstanbul bu toprağı kanlı ülkenin,
Uyan artık vatandaş,o şehir ki senin şanlı ülkenin!
Bilmezsin kıymetini var olan hazinenin,
Geçmişlerin hayaliydi bu “büyük” şehir,
Rüyayı gerçek kıldı senin sancaktar Fatih’in.
Hicaz’dan haşmetine hadis makbul buyurdu,
İki cihan serveri Peygamber Efendimiz;
Bütün beldeler farkında senin,hitapları:”Efendimiz! ”.
Duy beni İstanbul,duy beni!
Bilinir ki dayanılmazsın,çekilmezsin ama,
İnsanlar sana harekette; kimi göçe,kimi taşına.
Çünkü yedi tepeye kurulmuşsun;
Oturmuşsun vatanın mihenk taşına.
Ey fevkalşehir İstanbul,o güzelliğin uğruna
Az mı kanlar aktı senin toprağına,taşına.
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10 milyonun ayakları altındasın,
70 milyonun başları üstünde…
Kimisinin “Büyük Fikir”inin merkezi,
Evvelce Konstantin’in görkemli şehri,
Şimdi Sultan Fatih’in kudretli fethisin…
Camilerin ezanı,şadırvanı,minaresi,
Kiliselerin çan sesi,keskin mimarisi,
Havraların altı-köşe yıldızı,ayini…
Müslimi veya gayrimüslimi,
Yer yüzünün hemen bütün milletlerisin…
Ey şehr-i İstanbul; dünyanın incisi,
Şanlı ülkemizin göz bebeği…
Tevfik’in sisi,kötü kadını;
Yahya’nın azizisin,şiirlerinin ve şehirlerinin sultanı;
Hani dinlermiş ya bir garip Veli seni gözleri kapalı,
Doğrudur; epey zaman oldu ben onu yapalı.
Tren,vapur,insan yığını sesi hem de martı,
Ne hoş olur mevsimlerin,ayların; temmuzu,ocağı,martı…
Can damarısın İstanbul bu toprağı kanlı ülkenin,
Uyan artık vatandaş,o şehir ki senin şanlı ülkenin!
Bilmezsin kıymetini var olan hazinenin,
Geçmişlerin hayaliydi bu “büyük” şehir,
Rüyayı gerçek kıldı senin sancaktar Fatih’in.
Hicaz’dan haşmetine hadis makbul buyurdu,
İki cihan serveri Peygamber Efendimiz;
Bütün beldeler farkında senin,hitapları:”Efendimiz! ”.
Duy beni İstanbul,duy beni!
Bilinir ki dayanılmazsın,çekilmezsin ama,
İnsanlar sana harekette; kimi göçe,kimi taşına.
Çünkü yedi tepeye kurulmuşsun;
Oturmuşsun vatanın mihenk taşına.
Ey fevkalşehir İstanbul,o güzelliğin uğruna
Az mı kanlar aktı senin toprağına,taşına.
Alper Yılmaz
Yedi Tepe,Yedi Düvel İstanbul.Anlatmakla bitmez.
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)