İstanbul'sun Sen Şiiri - Mert Ali Eren

Camiilerden bir sadâ
İstanbul'un toprağında
İştirak etmeli halk
O güzide nidâya

İstanbul'un mücerred ruhu
Evliyâ ile şâd-ü şâdân
Böyle şanlı toprağı olan
Bir haremeyn bir vatan

Asar-ı atikalar dolu semtler
Bu nadideyi kim ister
Her fersahı her karışı
Nim'el ceyş'i ağırladı

Miras kaldı atadan
şuursuz olan toruna
Ne yaptı diyor Osmanlı
Şu camiden başka

Ah yazık pek yazık sana İstanbul
Kadrini bilmiyor, etmez diyor pul
Akın akın geliyor her yerden insanın
Yavuz'u, Fatih'i tanımıyor evladın

Yâr mı olacak sana yara mı
Bunca insanın cehaleti
Muhibbî mi, kim Avnî, neymiş Adlî
Talip değil öğrenmeye, ilmi ebedî

Her karış toprağından medeniyet sıçrar
Tarihin suhufunu edebiyat aralar
Mekteblerinin bahçesinden çocuklar koşar
Elhamdülillah bunca ilmi bıraktı miras atalar

Olmamak gerek nankör
Medeniyet ufkunu gör
Bu şehri sitanbul için
Sen de şuur duvarı ör

Tarihini iyi oku, ey körpecik nevcivan
Nice şüheda bıraktı, pahasına bu vatan
Atalar mirasının, istiyorsan borcunu ödemek
Çalışacaksın, Türk evladı; olacaksın örnek

İstanbul, İstanbul ne zor şehirsin sen
Vuslâta nasıl hasretim âh bir bilsen
Gayrısı senden berhava İslâmbol'sun sen
Peygamberin müjdesi İstanbul'sun sen