İstanbul Sokaklarında Şiiri - Günal Aydın

Yalan bu dünya canımın içi
Senden sonra daha da
Büyük bir yalan aslında
İstanbul sokaklarında

Seni arıyorum bir tek seni
O koyu kahve gözlerini
Gözlerinki hayatın gerçeği
İstanbul sokaklarında

Ben hep yalnızlar rıhtımı dedim
Karaköy köprüsüne
Bilirsin seni en çokta
Orada bekledim
Ama en çokta seni sevdim
İstanbul sokaklarında

Ap ayrıydı boğazının güzelliği
Yalnızdın kız kulesi misali
Ve o boynuna ilk buseyi
Hatırlarım İstanbul sokaklarında

Ulan garip bir balıkçı teknesinde
Sövüyorduk geçmişe geçmemişe
Hemde bebek sahilinde
O ne rakıydı be senin gözlerinde
İçiyorum İstanbul sokaklarında
Severek elimde ki resmini,Yaşlanmış gözlerimle

Bir zamana birde sana sözüm geçmedi
Gücüm şiirlere yetti
Arsız bir gece kahpeliğin ileri seviyesi yüreğimde
Sen diyorda öyle nefes alıyor sanki
Ulan Adamın canı bu kadar yanarmı yakılırmı
Biliyorum duymuyorsun ahlarımı
Ama yazıklar olsun banaki hala sana yazıyorum kahrolası mısraları