İstanbul Sokakları yergi Şiiri - Ebed Gönül

İstanbul sokakları yürünmüyor araçlardan
İstanbul sokaları durulmuyor kokudan
İstanbul sokakları çocuk bile kalmamış oynayan
İstanbul sokakları kùş sesleri bile duyulmuyor gürültüden
İstanbul sokakları her sokak başında bir eşkiya
İstanbul sokaları şeker diye zehir satıyor bizim bildiğimiz ziya
İstanbul sokakları tarihten eser kalmamış betonlaşmış heryer
İstanbul sokakları bir nefes çekeyim desen kanser eder
İstanbul sokakları tanınmaz olmuş isimler okunmuyor ecnebi olmuş heryer
İstanbul sokakları sevgiyle değil sevìşmekle anılıyor
İstanbul sokakları sevda diyince insan ne anlıyor
İstanbul sokakları kendini arıyor...!