Yürüyorum istanbul sokaklarında,
Hüzün çarpıyor yüreğim her adımda,
Bazen bir rüzgar esiyor,
Bazen ayağım takılıp düşüyorum,
Sürünürken bile ismin dudağımda.
Dost oluyorum serhoş diye yerilen gariplerle,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta