İstanbul, sokaklar ve düşleri kanayanlar ...

çok güzel di. çoğu zaman şiirini okuğumuz şairler yazdıkça örtünürler. her mısra başka birşeyi saklar şairin kendisinden. oysa şiir çeketni kolun alıp yürümektir sokakaklarda ve hesap vermemektir hiç kimseye. şiir şairin o an olduğu gibi olmalı ve okuyan kişi o anda uanıbaşında yürümeli şiiirn sahibiyle. elini omzuna koymalı burdayım demekli okuyan kişi... bunu çok az şair dedirtir ve çok olamsıda beklenilemez zaten... ellerinize sağlık... umarım yazmayı hiç ihmal etmezsiniz...