İstanbul silüetinde vapurlar...Deniz üzerinde süzülerek nazlı nazlı yüzen vapurlar... Bu şehrin tablosunun öylesine önemli bir parçasıdırlar ki. Yıllardır her gördüğüm yerde zamanı bir saniyeliğine dondurur gibi onları seyrederim. O yüzden belleğimde şöyle minik bir tur yapsam, aklıma bin bir profilden vapur görüntüleri gelir hep.
İstanbul`da bir yere giderken hızlı gitmek önemli elbette.Ancak yolun da hayatın tadı olduğu zamanlar vardır ya. İşte vapurlar, böyle bir noktadadır bu şehirde. Ayrıca köpüren dalgalara bakarak içinizin o maviliğe akıp gitmesi ile sınırlı değil, yaşattığı şey size. Kadıköy`de koşuşturup dururken bir an kafanızı kaldırıp denize baktığınızda, gülümseyen eski bir dost gibidir onun varlığı. Kendisini görmeseniz bile duyduğunuz düdüğü, bir akışın müjdecisi gibi hayatın devamında.Uzak şehirlere gidip İstanbul`a geri döndüğünüzde, ilk fırsatta atlarsınız bir vapura. Ve ancak onun içinde süzülüp giderken 'Sevmekten seni gurur duyarım' diyerek, eski bir şarkıyı yeniden yakarsınız İstanbul`a. Yüreğiniz kabarır.
Henüz vapurlar salınıyor denizde. Ancak, nostaljik bir figürü seyreder gibi bakmaya başladık bile onlara. Çok değil birkaç ay önce, Galata köprüsünden bu büyülü şehri seyrederken kalemi fırça tutar gibi kavrayıp; resmini yapıvermiştim kağıda İstanbul`un. Şimdi göz ucumdan değil, yüreğimden geçiyor tekrar dizelerim. İçimde bambaşka yitik duygular eşliğinde...
Denizi seyrediyorum en sevdiğim noktadan
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
