Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İstanbul içimdeki hava boşluğuna düştü, ben İstanbul oldum...
İçim öylesine boştu ki, sade İstanbul değil, bütün dünya gelse sığardı sanki...
Çok güzeldi...Kutluyorum...
Şairim, hiçlik makamına yaklaşıyorsun, dikkat et. Bu makam sevgilinin gidişinden daha çok yakar adamın canını derler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta