İstanbul Seyri II Şiiri - Feriha Deniz Esen

Hiç
Oldun mu
Hep
Severken

Dayan gönül dağa taşa
Kalırken gittiğimiz
son bulutla ağladın mı
Göllere basa basa

Dur
Ve hazır kıta erlerinden
dinle
Sahaf kokulu şarkımızı

Eğil
Boynundaki kıl inceliğinde
Eğril
Çeke çeke ergen artığı kamburunun yükünü

Kırbaç sürgünü
şahlandığın sokaklar
Ey urganımı yağladığım şafaklar

Sus gönlümün yası sus
Çıplak ayaklarında izmarit kokan çocuk musun?
Ağlama!