Ticaret merkezi/insan mozaiği
Cazibeliyle çeker içine herkesi
İstanbul medeniyetin öz beşiği
Görenler olur onun hakiki âşığı
Gecen ayrı, gündüzün apayrı güzel
Her mevsimin her ânı ayrı bir güzel
Yurdumun gözbebeği İstanbul özel
Kalbimdeki İstanbul sevgisi de özel
Bugüne kadar kaç defa dolup boşaldın
Sevdiklerimizin ekserisini bağrına aldın
Görünce seni aklımızı başımızdan aldın
Çünkü, sen kökü asırlık ulu bir çınarsın
Tarihini yazalım desek kitaba sığmazsın
Her kim misafir olmak istese kırmazsın
Açmışsın sineni Mevlana gibi gel dersin
Gelenlere yeryüzü sofranda yer verirsin
Seni ben, yalnız özel günlerde hatırlamadım
İlk adını duyduğumdan beri hiç unutamadım
Her ne vakit ayrılsak gözlerimi kurutamadım
Özlem ateşinle yanmaktan hiç kurtulamadım
İstanbul’um Mevlana’dan mı aldın sen dersini
Barındırırsın üstün ve altında her ırktan insanı
Kim olursan ol, gel der gibisin adeta cazibenle
Barındırıyorsun sinende vefasızlık edenleri bile
İstanbul senin ateşten gömleğini giydim giyeli
Gören dostlar dahi, sandılar beni sanki de deli
Varsın sansınlar seviyorum ben seni Fatih gibi
Bu cazibe oldukça sende sever nicesi deli gibi
Beşiktaş, Eminönü, Üsküdar, Kadıköy…kıyıların
İstanbul, dillere destandır senin tarihî yapıların
Ah o martıların bayram yeri balık hali Kupkapın
Bizdedir, bizde kalacaktır ebediyen senin tapun
29.04.2005-19.04
Aşk Ateşten Gömlek
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 30.4.2005 11:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!