İstanbul Sevdası Şiiri - Rıza Özcan

Rasul dudağında bir müjde olan
Yadigarsın bize Fatih'ten kalan
Eyüp Sultan'larla gönüle dolan
Sevdik seni Mekke Medine kadar

Böylesine güzel olmaz bir diyar,
Benim gönlümde güzel İstanbul var

İnci,mercan imiş o şirin güzel
Elbette böyledir evvel ve ezel
Gel ey gönüllerin şehristanı gel
İlim, irfan şehri sende neler var..

Ne Huri, gılman ne ay yüzlü kızlar,
Benim gönlümde güzel İstanbul var

Var olmuşların parlayan yıldızı
Asrı Sadet'e al, al götür bizi
Nasıl anlatsak sana sevgimizi?
Kendi yok Rasul' ün emaneti var

Ne güneş ne aydır nede yıldızlar,
Benim gönlümde güzel İstanbul var

Rüyalar şehrisin, sen kutlu rüya
Seyreylesem seni ben doya,doya
Bağrında yatıyor bunca evliya
Bir Hak dostuna olayım türbedar

Ne ilk bahar ne yaz nede son bahar,
Benim gönlümde güzel İstanbul var

Dünyaya açılan kapı Marmara
Bogazdan görünür eşsiz manzara
Seninle gidelim sonsuzluklara
Seni sevenlere olmaz mısın yâr?

Ne yağmur ne kar ne bitmez ufuklar,
Benim gönlümde güzel İstanbul var

Diyarıgurbet'e düştüm neyleyim
Bari resmini bulup seyreyleyim
Tesellim o ki birgün döneceğim
Ondan uzaktayım olsun ne çıkar

Ne köşk,ne saray ne başka sevdalar,
Benim gönlümde güzel İstanbul var