İstanbul Sensin Bana Rakip

ben daha böyle hissetmeden evvel
tadımlık görmüştüm seni
çocuk gözüyle...

istanbul zorla sevidim seni
içinde taşıdığın bir candan
hep sana dönen bir kızdan...

görmediğim boğazını
elinden tutmadığım kız kulesini özlüyorum
üsküdar'da olduğunu duyduğum
kilimli çay bahçelerini rüyalarımda görüyorum
tuzlanın taksime uzaklığını
dede korkut hikayeleri gibi
farklı ağızlardan dinliyorum...

büyük şahirlerden okudum senin
yağmurunu, tepelerini, güzelliğini
sana has özelliklerini
istanbul! yağmurunu tattır bana
tattır ki!
çamdan bakan arap kızları için de oynayayım oyunları
sokaklarında, caddelerinde
seyyar satıcıların karın tokluğuyla eve döndüğü gecelerinde...

istanbul özlem oluyor senin adın
sana her dönüşünde
gidilecek sen olunca
bitiyor gücüm olamıyorum gitmesine engel
tükeniyorum, azalıyorum
kronik baş ağrılarıyla uyanıyorum...

istanbul!
sen bana rakip
kaybeden hep ben...