Varımı yoğumu, aldın elimden.
Sitemim sanadır, düşmez dilimden.
Sende anlamadın benim halimden.
Neyini seveyim senin İstanbul?
Kahreden derdimi azaltmadın ki.
Bana cehennemi aratmadın ki.
Azıcık mutluluk yaşatmadın ki.
Neyini seveyim senin İstanbul?
Her türlü acıyı ben sende buldum.
Takatim kalmadı inan yoruldum.
Hayatın kahrını çekemez oldum.
Neyini seveyim senin İstanbul?
Doğrulayım derken büktün belimi.
Benim de yaşamak hakkım değil mi?
Aldın sevdiğimi kahrettin beni.
Neyini seveyim senin İstanbul?
Galata kulende Derya’ya baktın.
Kız kulende ise Cony’le yattın.
Önüne gelenle beni aldattın.
Neyini seveyim İstanbul senin?
Kayıt Tarihi : 12.7.2012 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!