İstanbul Seni... Şiiri - Ziba Halil

İstanbul kadar tatlıdır anılar
İstanbul kadar soğuk
Bir kış gününde
Boğaz köprüsünde
Trafik tıkanıklığında
Donar yüregim
Nasıl da benziyor bize
İki kıtadakı kocaman şehir
Bir-birini seven iki aşık gibi
Ama kopmuşlar, aralılar
Bizi birleşdiren köprülüer var aramızda
Boğaziçi, Qalata gibi
Oysa yaş gibisin gözlerimde
Yağmur gibi bir Istanbul sabahında
Sulardan kalkan dumana karışar hıçkırıklarım
Sessiz ağlarım
Her kes kendi işinin peşinde
Sevmek para peşinde koşanlar için çokdan komik
Hayallerin kenti ötürmüş boğazından
Mavi gözlü Bosforundan aşk gemisini
Dönemez geri
Bidaha geçmez buralardan
Bu sulardan
Sevgililer feribotu
En güzel elbisesini giyip Beyoğlunda gezer
Aşkından ayrılanlar
Oysa ben üşürüm taş bankda
Hatıralar kuşağında
Milyonların şehrinde yalnız-ne acı
Sahte tebessüm sergiler sokaktan geçenler
Haiıme acır gibi
Sönüyorum, Istanbul
Sabahları kapatılan sokak lambarı gibi
Yağmur kesti qaliba
Toplayım gücümü
Pılımı-pirtımı
Döneyim geriye
Denizi çirkli, havası tozlu Baküye
Elveda Istanbul
Hatırla beni
Seni seven serseriyi
Nasipse görüşürüz
Uykularda...

21.10.10 Bakü