soğuk bir İstanbul akşamısın
üstün başın ayrılık
ey uzun yolların vazgeçilmez yolcusu
bu ayrılık sana
nereden kaldı
gittiğin her kent
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Yalnızlığa Dair (Gülcemal'e)
Bir şehri yavaş,yavaş yitirirken gözlerinde
Rafine acılardan damıtılır yalnızlıklar
Geçmişin kan boyalı koridorlarında...
Söyleyin...
Kanatır mı bir duvarı..tanıklıkları.
Yada..
Sızlatır mı asırlık bir çınarın damarlarını,
Yaşadıkları...
Oysa...
Ne gençler vurulmuştur şairlerin mısralarında,
'İncecik duruşlarından'
Nice 'baharlar örgütlenmiştir'
Toprağa haince düşürülen körpecik bedenlerin,
Umutları ördüğü sarmaşıklardan
Yaşamak kanamaktır.
Sızlamak,nefes almak
Üstelik şairsen,mısralarla dokuyorsan yaşamı
Yeni aşklar ve kavgalar doğurmalı insanın,
Nasırlaşmış yanlızlıkları...
Bilinmez......
Yalnızlıklar mı büyütür insanı..
İnsan mı......
Ormanlar gibi yalnızlıkları.....
Ömer Gölge
Yetmezmi bu sana
bu da güzel,bir diğerinden..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta