Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İstanbul / Sen Kokuyor...!
İstanbul ve ben
sensiz uyandık yeni bir güne
seni soruyor mavi deniz
İstanbul' un gözleri seni arıyor
bir ürperti sarıyor içimi
üşüyorum...!
hayallerim umutlarım üşüyor
ufukta bir kasırga
gökyüzünde deli şimşek
kızıl bir güneşmiş
seni sevmek..!
İstanbul sen kokulu
sen kokuyor mayıs akşamları
deli bir yağmur düşüyor gözlerime
gözyaşlarım ıslak siyah inci
sıcaklığını avuçlarımda unuttuğun
o günden beri yangınımsın
Bütün kuşlar adını söylüyor
dallar çiçeğe durdu rengarenk
İstanbul aşk kokuyor aşk soluyor
ve ben...!
buram buram İstanbul kokuyorum
hissetmek için gelmelisin
sevdiceği! ! !
Çağrıştırdı şiir'iniz teşekkürler... Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta