İstanbul
kış ayazının üşümesi
Tuzlada hala iliklerimde gezinirken
deli mavi hasretim
o sevgiliye
dalgaların
kar beyazı köpükleri ile
ulaşırdı
çok özlemişim gül gülüşenimi
yüreğimde aşkımızın meltemiyle
tarıyor saçlarını
kötülerle iyiler
arasında geçen oyunlar
sahnelerdi
meydan tiyatrolarında
ve aslında
İstanbul kuytu köşelerinde
aşkları korursun
kumruların aşk cıvıltılarında
yalnızdım
ve yüreğim kan ağlıyordu
ruhum sırılsıklam aşıktı
çılgın gibi
her saniye bir volkan patlıyordu yüreğimde
aşkın lavlarında
puslu mart sabahların efkar efkar çiğ kokardı
İstanbul
kaderle gerçek arasında
salınır gönül sarkacım
gözlerim arar durur gül gülüşeni
İstanbul hangi semtinde saklıyorsun onu
yüreğimle hissediyorum sevgiliyi doyasıya
ama gözlerimin de onu göresi var
ne olur söyle
hangi semtinde saklıyorsun onu
İstanbul
sen aşıkları kavuşturan bir meleksin
deli mavi aşkımıza da el ver
kavuştur bizi
Kayıt Tarihi : 13.4.2016 11:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!